1.غلبه بر ترس از برقراری ارتباط
آیا نگرانید که در گفتگوها دست و پا چلفتی باشید یا دیگران تمایلی به صحبت با شما نداشته باشند؟ این احساسات کاملا طبیعی هستند، اما اجازه ندهید مانع لذت بردن از تعاملات اجتماعی شوند.
بجای تمرکز بر خود، روی دیگران تمرکز کنید. به جای اینکه نگران باشید دیگران چه فکری در مورد شما میکنند، تلاش کنید گفتگو را به یک تعامل دوطرفه تبدیل کنید. به جای اینکه فقط به خودتان فکر کنید، به نیازها و علایق طرف مقابل توجه کنید.
گفتگو را به عنوان یک فرصت برای ایجاد ارتباط ببینید. وقتی با کسی صحبت میکنید، در واقع به او این فرصت را میدهید تا افکار و احساساتش را بیان کند و شنیده شود. این کار میتواند برای هر دو طرف بسیار ارزشمند باشد.
به یاد داشته باشید که همه ما گاهی اوقات احساس ناامنی میکنیم. هیچکس کامل نیست و همه ما روزهایی داریم که اعتماد به نفسمان پایین است. مهم این است که به جای اینکه اجازه دهیم این احساسات ما را فلج کند، قدمی رو به جلو برداریم و تلاش کنیم.
نکاتی که به شما کمک میکنند تا راحتتر با دیگران ارتباط برقرار کنید:
- سوال بپرسید: نشان دادن علاقه به زندگی و افکار دیگران، باعث میشود آنها احساس کنند که برای شما مهم هستند.
- گوش فعال داشته باشید: به جای اینکه فقط منتظر باشید نوبتتان شود تا صحبت کنید، به حرفهای طرف مقابل به دقت گوش دهید.
- صادق باشید: سعی نکنید کسی باشید که نیستید. بودن خودتان بهترین راه برای ایجاد ارتباطهای واقعی است.
- از خودتان شروع کنید: صحبت کردن در مورد علایق و تجربیات خود، میتواند به شروع یک گفتگوی جذاب کمک کند.
- از شکست نترسید: همه ما گاهی اوقات در برقراری ارتباط با دیگران شکست میخوریم. این شکستها فرصتهایی برای یادگیری و رشد هستند.
2.شروع گفتگو بدون اینکه حرفی برای گفتن داشته باشی
شروع یک مکالمه با کسی که تمایلی به صحبت کردن ندارد، میتواند چالشبرانگیز باشد. به جای اینکه با یک “سلام چطوری” کلیشهای شروع کنید، بهتر است ابتدا اجازه بگیرید. مثلاً میتوانید بگویید: “عذر میخوام، مزاحمتون میشم، میتونم چند لحظه صحبتتون کنم؟” یا “ببخشید، یه سوال کوتاه داشتم.” نکته مهم: قبل از شروع مکالمه، حتماً یک موضوع مشخص برای گفتگو در ذهن داشته باشید. این کار باعث میشود مکالمه طبیعیتر پیش برود و طرف مقابل احساس نکند که شما فقط میخواهید وقت او را بگیرید.
چرا این رویکرد بهتر است؟
- احترام به حریم شخصی: با پرسیدن اجازه، نشان میدهید که به فضای شخصی طرف مقابل احترام میگذارید.
- هدفگذاری مشخص: داشتن یک موضوع مشخص باعث میشود مکالمه هدایت شده و مفید باشد.
- کاهش اضطراب: وقتی میدانید چه میخواهید بگویید، احساس اطمینان بیشتری خواهید داشت.
3.استفاده از تلفن همراه
یکی از بزرگترین موانع بر سر راه برقراری ارتباط موثر، استفاده بیش از حد از تلفن همراه است. زمانی که با کسی صحبت میکنیم، اما حواسمان به پیامهای دریافتی یا نوتیفیکیشنهای شبکههای اجتماعی است، در واقع به طرف مقابل نشان میدهیم که آنها اولویت ما نیستند. این رفتار نه تنها به طرف مقابل بیاحترامی است، بلکه میتواند به روابطمان نیز آسیب برساند.
چرا استفاده از تلفن همراه حین مکالمه مشکلساز است؟
- ایجاد وقفههای آزاردهنده: هر بار که به گوشیمان نگاه میکنیم، مکالمه قطع میشود و طرف مقابل احساس میکند که حرفش برای ما مهم نیست.
- انتقال حس بیاحترامی: استفاده از تلفن همراه حین صحبت، نشان میدهد که به آنچه طرف مقابل میگوید، توجه نمیکنیم.
- کاهش کیفیت ارتباط: وقتی حواسمان پرت باشد، نمیتوانیم به طور کامل در مکالمه شرکت کنیم و در نتیجه، ارتباطمان با دیگران سطحیتر میشود.
چگونه استفاده از تلفن همراه را در حین مکالمه محدود کنیم؟
- تعیین مناطق بدون تلفن: برخی مکانها مانند میز غذاخوری یا هنگام گفتگو با عزیزان، باید به عنوان مناطق بدون تلفن در نظر گرفته شوند.
- خاموش کردن نوتیفیکیشنها: با خاموش کردن نوتیفیکیشنهای غیرضروری، از وسوسه چک کردن مداوم گوشی جلوگیری میکنیم.
- استفاده از حالت پرواز: در مواقعی که میخواهیم تمرکز کامل روی مکالمه داشته باشیم، میتوانیم گوشی خود را در حالت پرواز قرار دهیم.
- احترام به طرف مقابل: اگر چیزی در گوشیمان وجود دارد که واقعاً مهم است، بهتر است به طرف مقابل اطلاع دهیم و سپس به آن رسیدگی کنیم.
به یاد داشته باشیم که ارتباط واقعی، ارتباطی است که در آن حضور کامل داشته باشیم. زمانی که به جای گوشی به چشمان طرف مقابل نگاه میکنیم و با دقت به حرفهای او گوش میدهیم، ارتباطی عمیقتر و معنیدارتر برقرار میکنیم.
4.چه زمانی بلند صحبت کنیم چه زمانی نه؟
بلند صحبت کردن، هنری است که باید با ظرافت به کار گرفته شود. در حالی که در محیطهای شلوغ، افزایش حجم صدا برای شنیده شدن ضروری است، اما همیشه بلند صحبت کردن راه حل مناسبی نیست.
چرا بلند صحبت کردن همیشه جوابگو نیست؟
- آزاردهندگی: بلند صحبت کردن بیش از حد، نه تنها باعث جلب توجه ناخواسته میشود، بلکه میتواند برای اطرافیان آزاردهنده نیز باشد.
- کاهش وضوح: افزایش بیش از حد حجم صدا، میتواند باعث شود کلمات نامفهوم شوند و در نتیجه، مکالمه با مشکل مواجه شود.
چه زمانی باید صدایمان را بلند کنیم؟
- محیطهای شلوغ: در مکانهایی مانند رستورانهای شلوغ یا کنسرتها، افزایش اندک حجم صدا برای شنیده شدن ضروری است.
- هنگام صحبت با افرادی که مشکل شنوایی دارند: در این موارد، افزایش حجم صدا تا حدی که گفتار واضح باقی بماند، میتواند مفید باشد.
چگونه به طور مؤثر و بدون آزار دیگران، بلند صحبت کنیم؟
- تنظیم صدا بر اساس محیط: حجم صدای خود را متناسب با محیط تنظیم کنید. نیازی نیست در یک کتابخانه آرام، با صدای بلند صحبت کنید.
- وضوح کلمات: به جای افزایش حجم صدا، بر وضوح کلمات تمرکز کنید. آهسته و شمرده صحبت کردن، باعث میشود پیام شما بهتر منتقل شود.
- زبان بدن: از زبان بدن برای تأکید بر پیام خود استفاده کنید. تماس چشمی، ژستهای مناسب و حرکات دست، میتوانند به شنونده کمک کنند تا بهتر شما را درک کند.
- استفاده از ابزارهای کمکی: در صورت نیاز، از ابزارهای کمکی مانند میکروفون یا بلندگو استفاده کنید.
در کل، هدف از بلند صحبت کردن، انتقال مؤثر پیام است. با رعایت نکات بالا، میتوانید بدون ایجاد مزاحمت برای دیگران، به هدف خود برسید.
5.حرف طرف مقابل را قطع کردن
یکی از بدترین عادات در مکالمه، قطع کردن حرف دیگران است. حتی اگر آنچه میخواهید بگویید بسیار مهم باشد، این کار میتواند به ارتباط آسیب جدی وارد کند. قطع کردن حرف دیگران، نشاندهنده بیصبری، بیاحترامی و عدم توجه به صحبتهای طرف مقابل است.
چرا قطع کردن حرف دیگران نامناسب است؟
- آسیب به اعتماد: وقتی کسی دائماً حرف شما را قطع میکند، احساس میکنید که حرفهایتان اهمیت چندانی ندارد و این میتواند به اعتماد شما به آن شخص آسیب بزند.
- ایجاد تنش: قطع کردن حرف دیگران میتواند باعث ایجاد تنش و دلخوری در روابط شود.
- ممانعت از بیان کامل افکار: وقتی کسی حرف شما را قطع میکند، فرصت نمییابید تا افکار و احساسات خود را به طور کامل بیان کنید.
چگونه میتوان از قطع کردن حرف دیگران اجتناب کرد؟
- صبر: صبر کردن تا زمانی که طرف مقابل صحبتش را تمام کند، نشاندهنده احترام شما به اوست.
- گوش دادن فعال: با دقت به حرفهای طرف مقابل گوش دهید تا بتوانید به طور کامل منظور او را درک کنید.
- عذرخواهی قبل از صحبت: اگر لازم است وسط حرف کسی چیزی بگویید، ابتدا عذرخواهی کنید و سپس به طور خلاصه مطلب خود را بیان کنید.
- استفاده از عبارات مناسب: میتوانید از عباراتی مانند “ببخشید که وسط حرفتان آمدم، اما…” یا “میتوانم یک نکته اضافه کنم؟” استفاده کنید.
به یاد داشته باشید: هر فردی حق دارد نظرات و افکار خود را بیان کند. با احترام گذاشتن به صحبتهای دیگران، میتوانید روابط قویتر و سالمتری برقرار کنید.
6.چگونه به یک مکالمه وارد شیم؟
ورود به یک مکالمه گروهی که در حال جریان است، میتواند کمی چالشبرانگیز باشد. اما با رعایت چند نکته ساده، میتوانید به راحتی به جمع اضافه شوید و از گفتوگو لذت ببرید.
چه زمانی وارد مکالمه شویم؟
- صبر کنید: قبل از اینکه وارد مکالمه شوید، کمی صبر کنید تا مکالمه به یک نقطه طبیعی برسد. این کار نشان میدهد که شما به صحبتهای دیگران احترام میگذارید.
- نشانههای دعوت را دنبال کنید: به زبان بدن افراد دقت کنید. اگر کسی به سمت شما نگاه کرد یا لبخند زد، این میتواند نشانهای از دعوت به گفتوگو باشد.
چگونه وارد مکالمه شویم؟
- فاصله مناسب: فاصلهای را انتخاب کنید که نه خیلی نزدیک و نه خیلی دور باشد. فاصله مناسب به شما کمک میکند تا بدون اینکه دیگران احساس کنند به حریم شخصیشان تجاوز کردهاید، در مکالمه شرکت کنید.
- شروع آرام: با یک سلام ساده یا یک نظر کوتاه در مورد موضوعی که در حال بحث است، مکالمه را شروع کنید.
- گوش دادن فعال: قبل از اینکه صحبت کنید، به حرفهای دیگران به دقت گوش دهید. این کار نشان میدهد که شما به نظر دیگران اهمیت میدهید.
نکات مهم:
- به زبان بدن توجه کنید: زبان بدن شما میتواند به شما کمک کند تا به راحتی وارد مکالمه شوید. یک لبخند گرم و تماس چشمی، میتواند به شما کمک کند تا به دیگران نشان دهید که برای گفتوگو آماده هستید.
- موضوع را تغییر ندهید: سعی کنید موضوع مکالمه را به طور ناگهانی تغییر ندهید. به جای این کار، سعی کنید نظر خود را در مورد موضوعی که در حال بحث است بیان کنید.
- به دیگران فرصت دهید: به دیگران فرصت دهید تا صحبت کنند. اگر همه بخواهند همزمان صحبت کنند، مکالمه به هم ریخته و غیرقابل فهم میشود.
7.مسلط شدن بر مکالمه
تسلط بر مکالمه، به معنای هدایت گفتوگو به سمت موضوعات جذاب و حفظ جریان آن است. اما اگر این تسلط به سمت سلطه گرایش پیدا کند، به مکالمهای یکطرفه تبدیل میشود که در آن فقط یک نفر صحبت میکند و دیگران به عنوان شنوندههای منفعل حضور دارند.
چرا تسلط بیش از حد بر مکالمه مضر است؟
- خفه کردن صداهای دیگر: وقتی یک نفر به طور مداوم صحبت میکند و اجازه نمیدهد دیگران نظر خود را بیان کنند، در واقع به صداهای دیگر بیاحترامی میکند.
- کاهش تعامل: مکالمهای که در آن همه بتوانند آزادانه نظر بدهند، پویاتر و جذابتر است. تسلط بیش از حد، این پویایی را از بین میبرد.
- ایجاد احساس ناخوشایندی در دیگران: افرادی که دائماً حرفشان قطع میشود یا نظراتشان نادیده گرفته میشود، احساس ناراحتی و سرخوردگی میکنند.
چگونه یک مکالمه تعاملی و پویا داشته باشیم؟
- گوش دادن فعال: به حرفهای دیگران به دقت گوش دهید و نشان دهید که به نظر آنها اهمیت میدهید.
- سوال پرسیدن: از دیگران سوال بپرسید تا آنها را به ادامه دادن صحبت تشویق کنید.
- تشویق دیگران به صحبت کردن: با عباراتی مانند “نظر شما چیست؟” یا “خیلی جالب بود که گفتید…”، دیگران را به مشارکت در مکالمه دعوت کنید.
- پذیرفتن نظرات مخالف: اگر با نظر کسی مخالف هستید، به جای اینکه به او حمله کنید، سعی کنید با احترام نظرات خود را بیان کنید.
8.سکوت کردن در گفتگو
سکوت در یک گفتوگو میتواند معانی مختلفی داشته باشد. گاهی اوقات، سکوت میتواند نشانهای از تفکر عمیق، احترام به صحبتهای دیگران یا حتی خجالت باشد. اما در بسیاری از موارد، سکوت طولانی و بیدلیل میتواند به مکالمه آسیب بزند و باعث ایجاد حس ناخوشایندی در دیگران شود.
چرا سکوت در مکالمه میتواند مشکلساز باشد؟
- ایجاد جو سنگین: سکوت طولانی مدت میتواند باعث ایجاد جو سنگین و ناراحتی در مکالمه شود.
- انتقال بیعلاقگی: افرادی که به طور مداوم ساکت هستند، ممکن است به دیگران این حس را بدهند که به موضوع مکالمه علاقهای ندارند.
- ممانعت از پیشرفت مکالمه: وقتی یکی از افراد گروه به طور مداوم ساکت باشد، جریان مکالمه قطع میشود و ممکن است گفتوگو به بنبست برسد.
چگونه میتوانیم در مکالمه مشارکت فعال داشته باشیم؟
- شکستن یخ: اگر احساس میکنید که در شروع مکالمه کمی خجالتی هستید، میتوانید با پرسیدن یک سوال ساده یا بیان یک نظر کوتاه، یخ را بشکنید.
- گوش دادن فعال: قبل از اینکه صحبت کنید، به حرفهای دیگران به دقت گوش دهید تا بتوانید پاسخهای مناسبی بدهید.
- استفاده از زبان بدن: زبان بدن شما میتواند نشان دهد که شما به مکالمه علاقهمند هستید. مثلاً میتوانید با تکان دادن سر یا نگاه کردن مستقیم به چشمان گوینده، نشان دهید که به حرفهای او توجه میکنید.
- بیان نظرهای خود: حتی اگر نظر متفاوتی دارید، از بیان آن نترسید. اما سعی کنید نظرات خود را با احترام و با استفاده از کلمات مناسب بیان کنید.
- تشویق دیگران: با تشویق دیگران به صحبت کردن، میتوانید به ایجاد یک جو صمیمی و دوستانه کمک کنید.
به یاد داشته باشید: شرکت فعال در مکالمه نه تنها به شما کمک میکند تا ارتباط بهتری با دیگران برقرار کنید، بلکه باعث میشود که از مکالمه لذت بیشتری ببرید.
سخن پایانی
“گفتوگو، بذر بسیاری از روابط ارزشمند است. همانطور که انتظار داریم دیگران با ما مهربان باشند، ما نیز باید در گفتوگوها با دیگران با احترام و توجه برخورد کنیم.”
یا به شکل دیگری:
“گفتوگوهای ساده میتوانند به دوستیهای عمیق تبدیل شوند. پس در گفتوگوها، همانطور که دوست داریم با ما رفتار شود، با دیگران رفتار کنیم.”
اگر میخواهید کمی رسمیتر باشد:
“گفتوگو، نخ تسبیحی است که بسیاری از روابط اجتماعی را به هم پیوند میدهد. بنابراین، در تعاملات کلامی، اصل احترام متقابل را فراموش نکنیم.”
منبع:سایت چطور