سخنرانی آقای حسین دارنده در سمینار راجع به عزت نفس

سخنرانی آقای حسین دارنده در سمینار راجع به عزت نفس

تا به اینجا حتما این سوال در ذهنتان پیش امده که فرق عزت نفس با اعتماد به نفس در چیست؟ کسی که عزت نفس دارد یعنی از خودش راضی است و به خودش و شخصیت خودش حالا هر طور که هست با هر پول و دارایی و هر پست و مقامی، احترام میگذارد در یک کلام خودش را کاملا دوست میدارد. ولی کسی که دارای اعتماد به نفس است او به حرفه و توانای های خودش اعتماد و ایمان دارد. مثلا امکان دارد یک ورزشکار به حرفه و توانایهای خودش در ان ورزشش کاملا اعتماد داشته باشد و با اعتماد به نفسی کاملا قدرتمند و با روحیه ایی قوی برود و ان ورزش را انجام بدهد ولی این امکان وجود دارد که همین ورزشکار عزت نفس نداشته باشد یعنی خودش را پوچ بداند و به شخصیت خودش احترام نگذارد و خودش را خار و ذلیل بپندارد. از طرفی امکان دارد ورزشکاری عزت نفس بالایی داشته باشد یعنی خودش را دوست داشته باشد ولی اعتماد به نفسی در انجام آن ورزش و حرفه نداشته باشد یعنی موقع انجام آن ورزش به توانایی‌های خودش شک کند.

به صورت کلی عزت نفس یعنی خود را دوست داشتن و به خود احترام گذاشتن آن هم در هر شرایطی. ولی اعتماد به نفس یعنی انسان به توانایی‌ها و هنر و مهارت خودش ایمان و اعتماد و اعتقاد داشته باشد. عزت نفس بیشتر خاموش است و در درون انسان رخ میدهد ولی اعتمادبه نفس کاملا آشکارا و هویداست و دیگران کاملا میتوانند بفهمند که فلان شخص اعتمادبه نفس دارد.

سخنرانی آقای حسین دارنده در سمینار راجع به عزت نفس

این توضیح کوتاه و مختصری درباره تفاوت عزت نفس با اعتماد به نفس بود.
یادم می‌آید سالها پیش برای مراسم ازدواج زوجی دعوت شده بودیم که هرکسی به اندازه توانش میخواست به آن زوج کادوی ازدواج بدهد. ولی زوجی را میشناختم که میگفتند فلان مقدار پول یا فلان مقدار کادو خیلی کم است که برای مراسم ازدواج بدهیم زیرا زشت است و از ما دلخور میشوند. من شخصیت آن دو زوج را میشناختم و همین که این سخن را گفتند کاملا تا انتهای داستان را متوجه شدم و فهمیدم که آن دو زوج با کادوی ارزان، رویی برای آمدن به آن مراسم ندارند و فقط باید با دادن کادوی گران قیمت خود را قانع کنند که به مراسم ازدواج بیایند در واقع آنها میخواستند خودشان را که تهی بودند از عزت نفس، پشت آن کادوی گران قیمت قائم کنند.

آنها پیش خودشان فکر میکردند که اگرکادوی ارزان قیمتی بدهند زشت است و دیگران آنها را با دست نشان میدهند و آبرو و حیثیتشان خواهد رفت در صورتی که این طرز فکر کاملا نشات گرفته از نبود عزت نفس است. من خودم به شخصه وقتی به مراسم ازدواجی دعوت میشوم اول به جیبم نگاه میکنم سپس کادو میدهم و اصلا برایم مهم نیست صاحب مجلس یا دیگران در مورد من چه چیزی بخواهند بگویند زیرا فهمیده ام وقتی پولی برای خودم باقی نماند خیلی بدتر از این است که بخواهم برای مدتی محبوب باشم. زیرا انسان شرمنده هر کسی میشود بشود ولی شرمنده خودش نشود.

سخنرانی آقای حسین دارنده در سمینار راجع به عزت نفس

این طرز فکر که دیگران ما را به خاطر کادوی ارزان قیمتمان ملامت و سرزنش میکنند کاملا غلط است و از روی بلای خانمان سوز این روزها یعنی چشم و هم چشمی سرچشمه میگیرد. امروزه اگر شما به مهمانی دعوت میشوید و احساس میکنید که صاحب آن مهمانی شما را به خاطر کادویتان دعوت میکند به نظر من که اصلا با اینجور افراد رفت و آمد نکنید.