مقایسه کردن خود با دیگران – حسین دارنده
امروزه به یک نتیجه کلّی رسیده‌ام و آن این است: انسان‌هایی که ما امروزه می‌بینیم که بهترین خانه و زندگی را دارند حالا به‌جز عدّه‌ای که از راه‌های غیرقانونی و یا شانسی پولدار شده‌اند، مابقی زحمت کشیده‌اند و صبر کرده‌اند؛ و وقتی انسان این‌چنین دیدگاهی را راجع به انسان‌ها داشته باشد، خُب مسلماً دست از غبطه و حسرت خوردن بر‌می‌دارد و مشغول کار و تلاش خودش میشود چون می‌داند بهانه‌ای ندارد که ارائه دهد. من از شما می‌خواهم بعد از اینکه این بخش را خواندید، وارد فضای مجازی بشوید و دربارۀ زندگی ایلان ماسک که امروزه دومین فرد پولدار جهان است تحقیق کنید، بعد از تحقیق متوجّه خواهید شد که این بشر چقدر زجر و سختی کشیده تا بتواند به این جایگاه برسد. شاید باورتان نشود، من وقتی زندگینامۀ او را خواندم که البتّه کتابی مفصّل بود. در حین خواندن آن کتاب مرتباً اشک می‌ریختم زیرا به خودم می‌گفتم چطور میشود یک انسان با این‌همه بدبختی‌ها و مصیبت‌ها که به او حمله می‌کنند، هنوز هم سرپا باشد! و از آنجا بود که فهمیدم او امروزه هر چه دارد سزاوارش است؛ زیرا در زمانی که همۀ ما در اوج فشار و سختی همچون میخی که سریعاً کج میشود خود را به روزگار می‌بازیم، او خم نشد و خودش را تسلیم حوادث زودگذر زندگی نکرد. پس هرچه امروزه دارد حق و لیاقتش است. اسم کتابی که من خواندم ایلان ماسک اثر اشلی ونس است. این تنها یک نمونه از زندگینامۀ اشخاصی که من خواندم بود و قطعاً شما هم در ذهن و همین‌طور دنیای اطرافتان افراد بسیاری را می‌شناسید که با دادن بهای سنگینی به موفقیّت رسیده‌اند.مولانا زیبا می‌گوید:
«هرکه در قصر قرین دولتی است آن جزای کارزار و محنتی است»
به نظر شما آیا میشود زندگی را با صدایی که هرروزه و هرلحظه درگوش ما این‌چنین نجوا می‌کند، ادامه داد؟ جواب قطعاً خیر است. من خودم به‌شخصه نزدیک به دو سال آن‌هم شدیداً از عزّت‌نفس پایین رنج می‌بردم و واقعاً آن دو سال از بدترین روزهای زندگی‌ام بود؛ زیرا شخصی در وجودم بود که مرتباً به من می‌گفت: بدبخت، بیچاره، بی‌عرضه، زشت، دست و پا چلفتی، سیاه‌بخت، گنجشک‌روزی و غیره. شاید باورتان نشود من روزی هزاران بار با این صداها می‌مردم و زنده می‌شدم و فقط هم به این علّت که ضعف شدیدی در عزّت‌نفس داشتم و وقتی خوب بررسی کردم، متوجّه شدم که این ضعف از هم‌سَنجی خودم با دیگران نشأت می‌گیرد و وقتی تصمیمی جدّی گرفتم که سرم فقط به کار خودم و فکرم فقط در زندگی خودم باشد، آن زمان استعدادها و همین‌طور هنر و زیبایی خودم را دیدم و عزّت‌نفس از راه دوری به من چشمک زد و آرام‌آرام وجود من پر شد از دوست داشتن و باور به خودم؛ زیرا خودم، خودم را پیداکرده بود و وقتی خود را یافتم دیگر نمی‌توانستم به دیگران فکرکنم؛ زیرا آن‌قدر استعداد و زیبایی در خودم می‌دیدم که چشمان و افکارم جایی را نمی‌دیدند و از دیدن موفقیّت دیگران نابینا شدم.
ما اگر بتوانیم زیبایی‌ها، تلاش، استعداد و هنرِ خود را ببینیم، مطمئن باشید افکارمان دیگر نمی‌تواند به جایی مخصوصاً زندگی دیگران برود؛ زیرا زیبایی و هنرِ درونی ما، زندگی و فکر به دیگران را از ما، دور می‌کند.
حضرت مولانا واقعاً زیبا می‌گوید:
پیشنهاد میشود این ویدئو را هم ببینید اینجا ضربه بزنید.
