پیشنهاد میشود از دست ندهید
جلسه آقای دارنده شکرگزاری (جلسه اول)
سخنران: آقای حسین دارنده
تاریخ جلسه و مکان: گرمسار – 10 آبان 1404
اگر بخواهم از انتهای قلبم و با تمام تجربه و نگاهی که به زندگی دارم به شما بگویم شکرگزاری چیست، می‌گویم: «کسی که آرامش درونی دارد چه بخواهد و نخواهد و چه بداند و نداند شکرگزار است فارغ از هر دین و مذهبی که دارد».
لطفا به کلمه آرامش درونی توجه ویژه‌ای داشته باشید زیرا ما دو نوع آرامش داریم، آرامشِ ظاهری و آرامش درونی. آرامشی که ظاهریست فقط به صورت بیرونی مشخص است ولی امکان دارد در درون و افکارِ شخص هیاهویی از مشغله‌ها و فکرهای منفی باشد. این فرد با اینکه در ظاهرش آرامش دارد اما او به‌هیچ‌وجه نمی‌تواند شکرگزار باشد حتی اگر مرتباً با کلامش خداوند را هم شکر کند. زیرا قانون جهان هستی بر پایه احوالات و احساسات درونی ما شکل گرفته‌اند و سیستم کائنات به احوالات درونی ماست که واکنش نشان می‌دهند نه کلام و صورت ما. مولانا در این باره هم بسیار زیبا می‌گوید:
«حق می‌گوید ما نظرمان بر دل است، نیست بر صورت که از آب و گِل است».
در اینجا خداوند میفرماید: ما به درون شما نگاه می‌کنیم و سپس زندگی شما را بر اساس احوالات درونی‌تان رقم میزنیم نه زبان و گفتارهایتان.
گزینه دوم آرامش درونیست، افرادی که آرامش درونی دارند کمتر پریشان احوال می‌شوند و اگر در ظاهر هم گاها دچار آشفته حالی باشند در اصل شکرگزار هستند زیرا آنها در درونشان حس خوبی به دنیا، خود، دیگران و اتفاقات پیرامون زندگی دارند و اما نکته مهم: انسان نمی‌تواند در طول 24 ساعت روز مرتباً احساسات خوبی به زندگی داشته‌باشد به همین منظور زمان‌هایی که حس و حال خوبی به زندگی دارد آن زمان را با شکرگزای سپری می‌کند. پس اینکه می‌گوییم شخصی آرامش درونی دارد او همیشه شکرگزار است کاملاً صحیح است ولی صحیح ترش این است:
«او زمان‌هایی که حس خوبی در درونش دارد در حال شکرگزاری کردن در درگاه خداوند است».
این اتفاق فقط و فقط با تمرین روی شخصیت خود و بردباری و صبر در برابر مشکلات زندگی و همین‌طور تغییرِ نگاه و خیلی از مسائل دیگر که لازمه خودسازی شخصیت فردیست صورت می‌گیرد. اما اگر انسان روی شخصیتش کار نکند و فقط فکر کند که با کلامش می‌تواند شکرگزار باشد، دیدگاهی کاملاً غلط را انتخاب کرده است.
پس با توجه به صحبت‌های بالا، آرامش درونی میوه بسیار ارزشمندی به ما می‌دهد که نامش شکرگزاریست که این میوه به قدری ارزشمند است که خوشبختی انسان را تضمین می‌کند. اما اگر خواستید ببینید بیشتر اوقات روز خود را در حال شٌکرکردن سپری می‌کنید یا خیر، نگاه کنید به احوال درونتان، اگر مسرور بودید و احوال و احساساتتان مثبت و شاد بود بدانید که با جهان هستی هم سو و هم جهت هستید و همان راهی را می‌روید که جهان هستی می‌خواهد و انسان‌های موفق هم از این مسیر رفته و میروند.
